Eftir að þéttbýli tók að myndast á Selfossi áttu íbúar kirkjusókn að Laugardælum. Árið 1941 var fyrst farið að ræða kirkjubyggingu á Selfossi og var strax áhugi fyrir því þótt langt væri í land með að af framkvæmdum yrði. Ári síðar eða 1942 var keypt lóð fyrir kirkju og kirkjugarð úr landi austurbæjar á Selfossi.

Árið 1943 var girtur af kirkjugarður þar sem nú er Smáratún og var hann vígður 21. ágúst 1943. Ekki var þar um stóran garð að ræða, varla fyrir meira en 20 30 grafir. Um þetta leyti var byggð ört vaxandi á Selfossi og var litið mjög til þessa svæðis fyrir íbúðahúsabyggð. Varð þá hætt við þennan kirkjugarð og nýr garður gerður þar sem nú er, norðan við kirkjuna umvafinn Ölfusá til austurs og norðurs, og var sá garður vígður 2. janúar 1946. Um vorið voru svo þær kistur er jarðsettar voru í Smáratúni færðar í nýja garðinn.

Fyrstu árin hafði kvenfélag Selfoss eftirlit með að hirða og slá kirkjugarðinn en fljótlega tók Magnús Jónasson meðhjálpari að sér þetta verk og með honum var Sigurður Grímsson a.m.k. öðru hvoru. Karl Eir